Τι γλυκό πήγε η Κοκκινοσκουφίτσα στη γιαγιά της; Τι γεύση είχε το σπίτι της μάγισσας στο Χάνσελ και Γκρέτελ; Πόσο λαχταριστό ήταν το μήλο που δέχτηκε να φάει η Χιονάτη;
Αγαπώ τη μαγειρική όσο αγαπώ και τα παραμύθια και από τη στιγμή που έγινα θεία επιβεβαίωσα τη δύναμη των δύο αυτών "συστατικών". Τα ανίψια μου τρελαίνονται για ιστορίες όσο και για cup cakes. Πόσο μάλιστα όταν αυτά τα δύο συνδυάζονται...

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Στρέγκα Νόνα


Χάνοντας μια ολόκληρη εποχή - μιας και την τελευταία φορά που έγραψα στο blog μου ήταν Άνοιξη(!) αποφάσισα να μην υποκύψω στην κούραση και να καλωσορίσω το Φθινόπωρο με μια καινούρια ανάρτηση. Η αλήθεια είναι πως μετράω τους μήνες μέχρι να καταφέρω να επιστρέψω σε κανονικούς ρυθμούς δουλειάς - και κατά συνέπεια σε συνεπείς χρονικά αναρτήσεις - το οποίο δυστυχώς δεν προβλέπεται να γίνει πριν το τέλος του χρόνου. Έτσι το blog μου θα πρέπει να περιμένει και οι ήρωες των παραμυθιών μου, που στοιβάζονται τόσο στη βιβλιοθήκη μου όσο και στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μου, θα πρέπει να δείξουν περίσσια υπομονή και κατανόηση. Αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα έρθει η σειρά τους!
Πρώτη - πρώτη από τους πολλούς υποψήφιους, αν και άγνωστη στο Ελληνικό κοινό,  επέλεξα τη Strega Nona για τρεις κυρίως λόγους:
1. Το Φθινόπωρο για εμένα σημαίνει πάνω απ' όλα Halloween οπότε ήθελα οπωσδήποτε ιστορία με μάγισσα (έχω ξαναπεί ότι τους έχω ιδιαίτερη αδυναμία).
2. Ήθελα μια ιστορία από την Ιταλία ως υπενθύμιση των πρόσφατων περιπλανήσεων μου στη Ρώμη, τη Βερόνα και τη Βενετία.
3. Τα μακαρόνια είναι μακράν ΤΟ αγαπημένο μου φαγητό.
 Η Strega Nona (Μάγισσα Γιαγιάκα) είναι μια ιστορία του 1976 γραμμένη από τον Tomie de Paola οπότε σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται κλασσικό παραμύθι. Η πρώτη έκδοση του παραμυθιού βγήκε με τον τίτλο "Strega Nona - μια παλιά ιστορία ξαναειπωμένη και εικονογραφημένη από τον Tomie de Paola" κάτι που έκανε πολλούς να πιστέψουν πως η ιστορία της καλής αυτής μάγισσας είναι ένας λαϊκός μύθος από την Ιταλική παράδοση ο οποίος αναβίωσε μέσα από το βιβλίο του de Paola. Η αλήθεια είναι πως η Strega Nona αποτελεί πέρα για πέρα δημιούργημα του συγγραφέα. Φυσικά όπως εξηγεί και ο ίδιος το όνομα της ηρωίδας του προέρχεται από την Calabria (τόπος καταγωγής του) και σημαίνει γιαγιάκα, εξ'ού και γράφεται με ένα "n" και όχι με δύο όπως η Ιταλική λέξη nonna =γιαγιά. 
(http://www.tomie.com/books/spotlight_on_strega.html). 
Το δεύτερο σημείο του παραμυθιού το οποίο βγαίνει κατευθείαν από την Ιταλική παράδοση είναι τα μακαρόνια.
Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, ο συγγραφέας δημιούργησε τη Strega Nona όταν του ζητήθηκε να διασκευάσει το αγαπημένο του παραμύθι το οποίο δεν ήταν άλλο από το "The Porridge Pot story" των αδερφών Grimm βεβαίως, βεβαίως (ελληνιστί "Ο γλυκός χυλός"). Στο παραμύθι αυτό, για όσους δεν θυμούνται, υπήρχε ένα κοριτσάκι που ζούσε με τη μητέρα του και δεν είχαν να φάνε. Μια μέρα που πήγε στο δάσος μια καλή γηραιά κυρία (μάγισσα φυσικά) που ήξερε τη φτώχεια τους, της έδωσε μια μαγική κατσαρόλα. Όταν λοιπόν το κοριτσάκι έλεγε στη κατσαρόλα "κατσαρολάκι μαγείρεψε" τότε εκείνη ξεκίναγε να φτιάχνει γλυκό χυλό (porridge). Για να σταματήσει έπρεπε το κορίτσι να πει "κατσαρολάκι σταμάτα" κάτι το οποίο αγνοούσε η μητέρα της. Έτσι λοιπόν μια μέρα που η μικρή έλειπε η μητέρα της διέταξε την κατσαρόλα να μαγειρέψει. Μην μπορώντας να τη σταματήσει όμως η κατσαρόλα γέμισε όλο το χωριό γλυκό χυλό. Μόλις γύρισε η μικρή σταμάτησε την κατσαρόλα και όλοι οι κάτοικοι του χωριού έπρεπε να φάνε το χυλό για να μπορέσουν να γυρίσουν σπίτια τους.
Η ιστορία του de Paola εκτυλίσσεται στην Calabria όπου ζει η Strega Nona, μια μάγισσα-θεραπεύτρια η οποία βοηθάει τους συγχωριανούς της (αλλά και τους κατοίκους των γύρω χωριών) να απαλλαχτούν από τους πονοκεφάλους και τις κρεατοελιές καθώς επίσης και τις ανύπαντρες κοπελιές να βρούνε άντρα (εν απουσία πρίγκηπα...). Καθώς γερνάει αποφασίζει να πάρει ένα βοηθό ώστε να προλαβαίνει όλες τις υποχρεώσεις της (μόνο τα προξενιά αντιλαμβάνεστε πόσο χρόνο της έτρωγαν). Ο βοηθός λοιπόν ο Big Anthony δεν έδινε μεγάλη προσοχή σε αυτά που του έλεγε η Strega Nona. Μια φορά την άκουσε να σιγοτραγουδάει στην κατσαρόλα της και εκείνη άρχισε να φτιάχνει μακαρόνια. Ήταν τόση η έκπληξη του που δεν πρόσεξε τη Strega Nona να στέλνει τρία πεταχτά φιλάκια στην κατσαρόλα ώστε να σταματήσει η παραγωγή σπαγγέτι. Μια μέρα λοιπόν η Strega Nona φεύγει για να επισκεφτεί μια φίλη της και αφήνει τον Big Anthony υπεύθυνο. Εκείνος ευκαιρία έψαχνε και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την κατσαρόλα ώστε να φτιάξει σπαγγέτι για όλο το χωριό. Έλα όμως που αφού ξεκίνησε η κατσαρόλα δεν έλεγε να σταματήσει. Γυρίζοντας η Strega Nona βρήκε σχεδόν όλο το χωριό θαμμένο κάτω από τόνους μακαρόνια. Αμέσως έστειλε τα φιλάκια στην κατσαρόλα για να σταματήσει και αποφάσισε να τιμωρήσει τον άτακτο βοηθό. Λέγοντας του τη φράση "η τιμωρία θα πρέπει να είναι ανάλογη του εγκλήματος" του έδωσε ένα πιρούνι και τον ανάγκασε να φάει όλα τα μακαρόνια τα οποία έφτιαξε τόσο απερίσκεπτα.

Μακαρονάδα Strega Nona

Από τα πρόσφατα ταξίδια μου στις προαναφερθείσες Ιταλικές πόλεις διαπίστωσα δύο πράγματα: 1. υπάρχουν αμέτρητα είδη "pasta" καθώς και ένα σωρό μικροεργαλεία για να τα φτιάξεις και 2. η σάλτσα παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Το σημαντικό στο πιάτο είναι τα μακαρόνια να είναι φρέσκα και καλοφτιαγμένα.
Φυσικά όλες τις ημέρες που πέρασα στην Ιταλία έτρωγα μακαρόνια. Δοκίμασα πάνω από 8 διαφορετικά είδη μακαρονάδας, τόσο σε διάσημα εστιατόρια όσο και "στο χέρι". Όλες ήταν εξαιρετικές αλλά εάν έπρεπε να ξεχωρίσω μια αυτή θα ήταν η διάσημη μακαρονάδα της Ρώμης :"Cacio e Pepe" Τυρί και Πιπέρι δηλαδή. Την έφαγα σε μια συνοικιακή Osteria μαζί με τη συνάδελφο μου την Isabelle (Ιζαμπέλ, για να της κάνω το χατήρι και να την αναφέρω στο blog γράφοντας το όνομα της με Ελληνικούς χαρακτήρες) στις 10.30 το βράδυ, στο τελείωμα μιας εξαντλητικής μέρας εργασίας. Ευτυχώς στην Ιταλία όπως και στην Ελλάδα μπορείς να βρεις εστιατόρια να σερβίρουν ακόμα και μετά τα μεσάνυχτα. Η μακαρονάδα λοιπόν αυτή έχει ως βάση τα φρέσκα ζυμαρικά - πέννες,σπαγγέτι ή ταλιατέλες - και την πολύ απλή σαλτσούλα η οποία περιέχει αυτό ακριβώς που λέει το όνομα της, τυρί και πιπέρι. Η απλότητα του πιάτου αυτού δεν σε προετοίμαζε σε καμία περίπτωση για τη συγκλονιστική του γεύση.
Όταν λοιπόν αποφάσισα να φτιάξω την ιστορία της Strega Nona για το blog μου δεν είχα δεύτερη σκέψη για το τι μακαρονάδα θα έφτιαχνα. Η αλήθεια είναι πως στο παραμύθι όλες οι φωτογραφίες δείχνουν σκέτη μακαρονάδα χωρίς σάλτσα όμως αναλογιζόμενη τη μαύρη κατσαρολίτσα της μάγισσας από την οποία ξεχείλιζαν τα μακαρόνια, η Cacio e Pepe είναι πραγματικά η ιδανική συνταγή για να αποδώσουμε όσο το δυνατόν πιο πιστά το παραμύθι. Σάλτσα τυριού και κομματάκια μαύρου πιπεριού κατευθείαν από τη μαρμίτα της Strega Nona. Φυσικά και από το όνομα και μόνο στο μυαλό μου έρχεται η εικόνα μιας Ιταλίδας γιαγιάς να φτιάχνει σπιτικά μακαρόνια για να ταΐσει παιδιά και εγγόνια. Αν και, ως λάτρης της φρέσκιας μακαρονάδας, έχω μηχανή για φρέσκα μακαρόνια αποφάσισα να μην τη χρησιμοποιήσω και φτιάξω ταλιατέλες "στο χέρι" βάζοντας αγνά υλικά και ακολουθώντας πιστά τη συνταγή της Strega Nona: φτιαγμένα με αγάπη.

Υλικά


Για τα μακαρόνια



300 γρ αλεύρι σκληρό για μακαρόνια

3 αυγά
1 πρέζα αλάτι

Για τη σάλτσα











Νερό από τα μακαρόνια
200 γρ pecorino romano τριμμένο
1 κουταλιά της σούπας φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι


Εκτέλεση


Για τα μακαρόνια

Βάζουμε το αλεύρι σε καθαρή επιφάνεια εργασίας
Προσθέτουμε το αλάτι και ανακατεύουμε. Δημιουργούμε στη μέση του ένα κενό σαν "πηγάδι"
 

Σπάμε τα αυγά μέσα στο κενό
Με ένα πιρούνι ανακατεύουμε τα αυγά σιγά - σιγά με το αλεύρι


 

Συνεχίζουμε με τα χέρια έως ότου να έχουμε μια ελαστική ζύμη.



 


Σκεπάζουμε τη ζύμη με πλαστική διαφάνεια και αφήνουμε να ξεκουραστεί.



Ανοίγουμε τη ζύμη σε λεπτό φύλλο αρχικά με τον πλάστη ζαχαροπλαστικής και στη συνέχεια με τη βέργα.








Κάνουμε το φύλλο ρολό προσθέτοντας αλεύρι σε κάθε τύλιγμα ώστε να μην κολλήσει


 


 


Κόβουμε λεπτές λωρίδες.


 




Ανοίγουμε τις κομμένες λωρίδες και τις αλευρώνουμε.Αφήνουμε να στεγνώσουν για περίπου μια ώρα. Τινάζουμε λίγο για να φύγει το περιττό αλεύρι.





Σε νερό που βράζει βάζουμε τα μακαρόνια για περίπου 6 λεπτά (al dente) και ανακατεύουμε.


Για τη σάλτσα

Σ'ενα βαθύ τηγάνι (εκτός φωτιάς) βάζουμε το pecorino και το πιπέρι. Προσθέτουμε νερό από τα μακαρόνια και ανακατεύουμε να έχουμε μια πηκτή σάλτσα (εάν χρειαστεί προσθέτουμε λίγο νερό ακόμα).
 

Χρησιμοποιούμε την κατσαρόλα με το νερό που βράζει ως πηγή θερμότητας για τη σάλτσα.




Μακαρονάδα Cacio e Pepe


Προσθέτουμε στο τηγάνι τα μακαρόνια κατευθείαν από τη κατσαρόλα (δεν σουρώνουμε) και ανακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθούν με τη σάλτσα. Προσθέτουμε λίγο νερό από τα μακαρόνια εάν χρειαστεί ώστε να έχουμε μια ρευστή σάλτσα.





Σερβίρουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.





















 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου